Jump to content

Մասշտաբից տնտեսում

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Մասշտաբից տնտեսում, միկրոէկոնոմիկայում դրանք այն ծախսերի առավելություններն են, որոնք ձեռնարկությունները ձեռք են բերում իրենց գործունեության մասշտաբի պատճառով (սովորաբար չափվում են արտադրված արտադրանքի քանակով),մեկ միավորի ծախսի արժեքը նվազում է աճող մասշտաբով։ Մասշտաբից տնտեսման հիմքում կարող են լինել տեխնիկական, վիճակագրական, կազմակերպչական կամ հարակից գործոններ շուկայի վերահսկման աստիճանի։

Արտադրության քանակը Q- ից Q2 ավելանում է, յուրաքանչյուր միավորի միջին արժեքը նվազում է C- ից մինչև C1: LRAC- ը երկարաժամկետ միջին արժեքն է

Մասշտաբից տնտեսումը տարածվում է մի շարք կազմակերպչական և գործարար իրավիճակների վրա, տարբեր մակարդակներում, ինչպիսիք են արտադրությունը, գործարանը կամ ամբողջ ձեռնարկությունը։ Երբ միջին ծախսերը սկսում են նվազել, արտադրանքի մեծացմամբ, այդ ժամանակ առաջանում է մասշտաբից տնտեսումը։ Մի շարք մասշտաբից տնտեսման ձևեր, ինչպիսիք են արտադրական օբյեկտների կապիտալ ինքնարժեքը, տրանսպորտի և արդյունաբերական սարքավորումների շփումից առաջացած կորուստները, ունեն ֆիզիկական կամ ինժեներական հիմք։

Մասշտաբից տնտեսման մեկ այլ աղբյուր է յուրաքանչյուր միավոր ցածր գնով ձեռք բերելու հնարավորությունը, երբ դրանք գնվում են մեծ քանակությամբ։

Տնտեսական հայեցակարգը սկսվում է Ադամ Սմիթից և ավելի մեծ արտադրություն ձեռք բերելու գաղափարը իրականացվում է աշխատանքի բաժանման միջոցով[1]։ Մասշտաբից ծախսերը հակառակ ձևն է։

Մասշտաբից տնտեսումը հաճախ ունի սահմանափակումներ, ինչպիսիք են սահմանված օպտիմալ կետն անցնելը, երբ մեկ լրացուցիչ միավորի համար ծախսերը սկսում են մեծանալ։ Ընդհանուր սահմանափակումներից է նաև այն, երբ հումքի մոտակա մատակարարումը շատ է, այդպիսիք են ՝ փայտանյութի, պղպեղի և թղթի արդյունաբերությունը։ Մեկ միավորի քաշի համար ցածր գների ընդհանուր սահմանը ցույց է տալիս տարածաշրջանային շուկայի հագեցվածությունը, այդպիսով ստիպված լինելով արտադրանք իրականացնել ոչ տնտեսական հեռավորությունների վրա։ Այլ սահմանափակումները ներառում են ավելի քիչ արդյունավետ էներգիա կիրառումը, կամ թերի ապրանքի բարձր մակարդակ ունենալը։

Խոշոր արտադրողները սովորաբար արդյունավետ են արտադրանքի (ապրանքատեսակի) երկարաժամկետ հեռանկարում և թանկ են համարում հաճախակի որակը փոխելը։ Հետևաբար նրանք խուսափում են մասնագիտական որակներից, չնայած ավելի բարձր շահույթ ունեն։ Հաճախ ավելի փոքր (սովորաբար ավելի հին) արտադրական օբյեկտները մնում են կենսունակ ՝ ապրանքային սովորական արտադրությունից դեպի մասնագիտացված ապրանքների արտադրություն փոխվելով[2][3]։

Մասշտաբից տնտեսումը պետք է տարբերակվի գործարանին տրված աճից։ Երբ գործարանը օգտագործվում է իր արտադրության օպտիմալ հնարավորությունից ցածր մակարդակ, դրա օգտագործման աստիճանի բարձրացումը բերում է արտադրության ընդհանուր միջին արժեքի նվազմանը։ Ինչպես նկատել են Նիկոլաս Գեորգեսկու-Ռոյգենը (1966) և Նիկոլաս Կալդորին (1972) տնտեսումների արժեքը մասշտաբի տնտեսումներ չեն։

Ակնարկ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մասշտաբից տնտեսման ամենապարզ բացատրությունն է շատ ավելի արդյունավետ գործեր կատարել՝ ավելացնելով մեծությունը[4]։ Մասշտաբից տնտեսման ընդհանուր գործառույթներն են․ գնումները (երկարաժամկետ պայմանագրերով նյութերի մեծաքանակ գնումներ), կառավարչականը (ղեկավարների մասնագիտացման բարձրացում), ֆինանսականը(բանկերից վարկեր վերցնելիս ցածր տոկոսադրույքով գանձումներ ստանալը և ֆինանսական գործիքների ավելի լայն տեսականի ունենալը) ), շուկայավարումը (լրատվամիջոցների շուկաներում գովազդի արժեքի մեծ տարածում ավելի մեծ արտադրանքի վրա) և տեխնոլոգիականը (օգտագործելով արտադրության գործառույթում մասշտաբի վերադարձը)։ Այս գործառույթներից յուրաքանչյուրը նվազեցնում է արտադրանքի երկարաժամկետ միջին ծախսերը(LRAC)՝ ծախսերի կարճաժամկետ միջին ընդհանուր արժեքի (SRATC) կորը ներքև և աջով տեղափոխելով։

Մասշտաբից տնտեսման գաղափարը այն է, որ նրանով կարող է բացատրվել իրական աշխարհի երևույթները, ինչպիսիք են միջազգային առևտրի մոդելը կամ շուկայում ֆիրմաների թիվը։ Մասշտաբից տնտեսման երևույթի մշակումը հնարավորություն է տալիս բացատրել, թե ինչու է ընկերությունների աճը բարձր որոշ արդյունաբերական ճյուղերում։ Դա նաև առևտրի 3 քաղաքականությունների բացատրությունն է, քանի որ որոշ մասշտաբի տնտեսման տեսակներ կարող են պահանջել ավելի մեծ շուկա, քան դա հնարավոր է ունենալ տվյալ երկրում, դա, օրինակ, արդյունավետ չի լինի Լիխտեյնշտենի համար՝ ունենալ իր սեփական ավտոմեքենա արտադրող ընկերությունը, եթե նրանք պետք է վաճառեն միայն ներքին շուկայում։ Մեքենա արտադրող ընկերությունը կարող է շահութաբեր լինել միայն այն ժամանակ, երբ նրանք բացի ներքին շուկայում վաճառելւց նաև արտահանեն դրանք։ Մասշտաբից տնտեսումը դեր ունի նաև «բնական մենաշնորհ»ի մեջ։ Մասշտաբից տնտեսման 2 տարբերակների միջև կա տարբերություն, դրանք են՝ ներքինը և արտաքինը։ Այն արդյունաբերությունը, որը ներկայացնում է ներքին տնտեսությունը, դա այն է, որտեղ արտադրության գները ընկնում են երբ արդյունաբերության մեջ ֆիրմաների թիվը նվազում է, բայց այս ֆիրմաները բարձրացնում են իրանց արտադրանքի քանակը, որպեսզի հասնեն նախորդ մակարդակին։ Հակառակը այն է, երբ արդյունաբերությունը դրսևորում է մասշտաբի արտաքին տնտեսում, երբ ծախսերն իջնում են ավելի շատ ֆիրմաների պատճառով, դրանով իսկ թույլ տալով ավելի արդյունավետ օգտագործել մասնագիտացված ծառայություններն ու մեքենաները։

Toyota ընկերության արտադրության ծառայությունների կառավարիչ և թարգմանիչ՝ պրոֆեսոր Ջոն Սեդդոն, պնդում է, որ մասշտաբից տնտեսման փորձ կատարելը ծառայությունների ոլորտում միֆ է։ Փոխարենը նա հավատում է, որ տնտեսումը բխելու է ծառայության հոսքի բարելավումից, հաճախորդի պահանջարկի առաջին ստացումից մինչև այդ պահանջարկի վերջնական բավարարում։ Փորձելով կառավարել և նվազեցնել միավոր ծախսերը, ֆիրմաները հաճախ բարձրացնում են ընդհանուր ծախսերը ստեղծելով պահանջարկի պակաս։ Սեդդոմնը պնդում էր, որ մասշտաբից տնտեսման փաստարկները հավանականորեն ակնհայտ և մի փոքր կոշտ տվյալների խառնուրդ են, որոնք հավաքվել են երկու լայն պնդումներ ներկայացնելու համար, որոնց համար փաստացի քիչ փաստեր կան[5]։

Մասշտաբի տնտեսման որոշիչ գործոններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիզիկական և ինժեներական հիմք. Բարձրացված հարթության տնտեսություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ինժեներագիտության ոլորտում ճանաչված որոշակի մասշտաբի տնտեսուներ ունեն ֆիզիկական հիմք, որոնցից է քառակուսի-խորանարդի օրենքը, որով նավի մակերեսը մեծանում է քառակուսիով,մինչդեռ ծավալը մեծանում է խորանարդով։ Այս օրենքն ուղղակիորեն ազդում է այնպիսի բաների կապիտալի արժեքի վրա, ինչպիսիք են շինությունները, գործարանները, խողովակաշարերը, նավերը և ինքնաթիռները[6]։

Կառուցվածքային ճարտարագիտության մեջ ճառագայթների ամրությունը ավելանում է հաստության խորանարդներով։

Օդանավերի կամ նավերի նման տրանսպորտային միջոցների քաշի կորուստն ընդհանուր առմամբ աճում է ավելի քիչ, քան համամասնականը բեռի ծավալի մեծացման հետ, չնայած ֆիզիկական մասերը կարող են բավականին բարդ լինել։ Հետևաբար, դրանք մեծ պատրաստելու նպատակը այն է, որպեսզի նվազեցնեն վառելիքի ծախսը յուրաքանչյուր բեռին հաղորդված արագության համար։

Արդյունաբերական պրոցեսներից ջերմության կորուստը տարբերվում է խողովակների, տանկերի և այլ անոթների համար նախատեսված ծավալի մեկ միավորից, որը փոխհարաբերությունների մեջ է քառակուսի-խորանարդի օրենքի հետ[7][8]։ Որոշ արտադրական ոլորտներում, գործարանների չափերի մեծացումը կրճատում է միջին փոփոխական ծախսերը ջերմության խնայողության շնորհիվ, որը արդյունք է ջերմության ցածր ցրման։

Բարձրացված հարթության տնտեսությունները հաճախ սխալ են մեկնաբանվում անբաժանելիության և տարածության եռաչափության միջև շփոթության պատճառով։ Այդ շփոթության առաջացման պատճառ է արտադրության եռաչափ տարրերի փաստը, ինչպիսիք են խողովակները և վառարանները, տեղադրվելուց և օգտագործելուց հետո միշտ տեխնիկապես անբաժանելի են։ Ինչևէ, մասշտաբի տնտեսումը չափերի մեծացումից կախված չէ անբաժանելիությունից, այլ բացառապես տարածության եռաչափությունից։ Իսկապես, անբաժանելիությունը ներառում է միայն արտադրական կարողությունների հավասարակշռմամբ արտադրվող մասշտաբի տնտեսման առկայությունը, վերևում դիտարկվածը, մեկ գործարանի օգտագործման արդյունքում ավելացող եկամտաբերությունն է, դրա ավելի արդյունավետ օգտագործման շնորհիվ արտադրված քանակօ ավելացումը։ Այնուամենայնիվ, այս վերջին երևույթը ոչ մի կապ չունի մասշտաբի տնտեսման հետ, որը, ըստ սահմանման, կապված է ավելի մեծ գործարանի օգտագործման հետ[9]։

Տնտեսում պահուստների և պաշարների պահպանման մեջ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մասշտաբի տնտեսման հիմքում կան նաև մասշտաբի վերադարձներ, որոնք կապված են վիճակագրական գործոնների հետ։ Իրականում, եթե ներգրավված ռեսուրսների քանակը ավելի մեծ է, այնքան փոքր է այն պահուստների քանակը, որոնք անհրաժեշտ են անկանխատեսելի իրավիճակների (օրինակ ՝ մեքենայի պահեստամասեր, գույքագրում, շրջանառու կապիտալ և այլն) հաղթահարելու համար[10]։

Գործարքների տնտեսումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ընդհանուր առմամբ ավելի մեծ մասշտաբները որոշում են ավելի մեծ սակարկելի ուժ ՝ ներդրումների նկատմամբ և հետևաբար օգուտներ են քաղում ֆինանսական տնտեսումից՝ հումքի և միջանկյալ ապրանքների ձեռքբերման առումով, համեմատած այն ընկերությունների հետ, որոնք ավելի փոքր քանակ են պատվիրում։ Այս իրավիճակում մենք խոսում ենք ֆինանսական տնտեսման մասին, ընդգծելով այն փաստը, որ ոչինչ չի փոխվում «վերադարձի մասշտաբի» ֆիզիկական տեսակետից։ Ավելին, մատակարարման պայմանագրերը ենթադրում են կայուն ծախսեր, որոնք արտադրության մասշտաբի աճի դեպքում հանգեցնում են միջին ծախսերի նվազմանը[11]։

Արտադրության կարողությունների հավասարակշռությունից բխող տնտեսումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտադրության կարողությունների հավասարակշռությունից բխող տնտեսումները սկսում է այն հնարավորությունից, որ արտադրության ավելի մեծ մասշտաբը ներառում է արտադրության գործընթացի անհատական փուլերի արտադրական կարողությունների ավելի արդյունավետ օգտագործում։ Եթե ներդրումներ անբաժանելի և լրացնող են, փոքր մասշտաբը կարող է ենթարկվել պարապ ժամանակների կամ որոշ ենթաօրենսդրական պրոցեսների արտադրունակության անօգտագործման։ Արտադրության ավելի բարձր սանդղակը կարող է համատեղել արտադրության տարբեր կարողությունները։Մեքենաների պարապ ժամանակի նվազեցումը խիստ կարևոր է մեքենաների բարձր գնի դեպքում[12]։

Աշխատուժի բաժանման և վերադաս տեխնիկայի օգտագործման արդյունքում առաջացած տնտեսումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեծ մասշտաբի տնտեսությունը թույլ է տալիս ավելի արդյունավետ աշխատանքի բաժանում կատարել։ Աշխատանքի բաժանման տնտեսումը բխում է արտադրության արագության բարձրացումից, կարողությունը կիռառել մասնագիտացված անձնակազմ և առավել արդյունավետ տեխնիկա։ Աշխատանքի բաժանման աճը անխուսափելիորեն բերում է մուտքերի և արդյունքների որակի փոփոխության[13]։

Կառավարչական տնտեսում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մի շարք ադմինիստրատիվ և կազմակերպչական գործունեությունները հիմնականում ճանաչողական են և հետևաբար մեծապես կախված են արտադրության մասշտաբից[14]։ Երբ գործարանի և աշղատանքի բաժանման վարչության չափերը մեծանում են, հնարավորությունների պատճառով առաջանում են մի շարք առավելություններ կազմակերպա-կառավարչական գործունեությունը ավելի արդյունավետ իրականացման և հաշվապահական հաշվառման և հսկման տեխնիկայի կատարելագործման համար[15]։ Ավելին, այն ընթացակարգերը և ռեժիմները, որոնք պարզվել են, որ լավագույնն են, կարող են վերարտադրվել ղեկավարների կողմից տարբեր ժամանակներում և վայրերում։

Ուսուցման և աճի տնտեսումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուսուցման և աճի տնտեսումները մասշտաբի դինամիկ տնտեսումների հիմքն է, որը ասոցացվում է մասշտաբի հարթության աճի գործընթացով և ոչ թե ինքնուրույն մասշտաբի չափով։ Սովորելն անելով, ենթադրում է կատարելագործման կարողության բարելավում և նպաստում է լրացուցիչ նորարարությունների ներդրմանը` միջին ծախսերի առաջանցիկ իջեցմամբ[16]։ Ուսուցման տնտեսումները ուղղակիորեն համամասնական են կուտակային արտադրությանը(փորձի կորին)։ Աճի տնտեսումը պատահում է այն ժամանակ, երբ ընկերությունը առավելություն է ձեռք բերում ` ավելացնելով դրա չափը։ Այս տնտեսումները պայմանավորված են որոշակի ռեսուրսների կամ իրավասությունների առկայությամբ, որոնք լիովին չեն օգտագործվում հատուկ շուկայական դիրքերի առկայության պատճառով, և ստեղծում են դիֆերենցիալ առավելություն ֆիրմաների չափի ընդլայնման համար։ Աճի տնտեսումը անհետանում է,երբ մասշտաբի չափի ընդլայնման գործընթացը ավարտվում է։ Օրինակ, մի ընկերություն որը ունի սուպերմարկետների ցանց, օգուտ է ստանում աճի տնտեսությունից, եթե բացում է նոր սուպերմարկետ, նա ստանում է նոր սուպերմարկետի շուրջ իր ունեցած հողի գնի աճ։ Այս հողերի վաճառքը տնտեսական օպերատորներին, ովքեր ցանկանում են բացել խանութ սուպերմարկետի տարածքում, թուլտվություն են հայցում ընկերությունից շահույթ ստանալու համար, շահույթ ստանալով շինարարական նշանակության հողերի արժեքի վերագնահատումից[17]։

Կապիտալ և գործառնական արժեք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայտնի է, որ կապիտալ նախագծերի ընդհանուր ծախսերը ենթակա են մասշտաբի տնտեսմանը։ Կիրառելի գնահատական է, որ եթե տվյալ չափի սարքավորումների համար կապիտալի արժեքը հայտնի է, չափի փոփոխումը կփոխի կապիտալի ինքնարժեքը հզորության հարաբերակցության 0.6 հզորությամբ (կետ վեցը ուժի կանոն)[18][19]։

Կապիտալի արժեքը գնահատելիս, որպես կանոն, դա պահանջում է աննշան աշխատանք և, հավանաբար, նյութերից ոչ ավելին ՝ տեղադրելու ավելի մեծ հզորության էլեկտրական լար կամ խողովակ, որն ունի զգալիորեն ավելի մեծ հզորություն[20]։

Բազմաթիվ սարքավորումների, ինչպիսիք են էլեկտրական շարժիչները, կենտրոնախույս պոմպերը, դիզելային և բենզինային շարժիչները, դրանց հզորության միավորի գինը նվազում է, քանի որ չափը մեծանում է։ Նաև արդյունավետությունը մեծանում է չափսերով[21]։

Նավի, գնացքների և ինքնաթիռների համար անձնակազմի չափի և այլ գործառնական ծախսեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նավի, ինքնաթիռների, գնացքների և այլ փոխադրամիջոցների անձնակազմի չափը չի ավելանում հզորության ուղղակի համամասնությամբ[22]։ Գործող անձնակազմը բաղկացած է օդաչուից, երկրորդ օդաչուից, նավարկողներից և այլն, և չի ընդգրկում ուղևորատար ծառայության անձնակազմ)։ Օդանավերի շատ մոդելներ զգալիորեն երկարացվել կամ «ձգվել են» ՝ բեռնվածքի մեծացման համար[23]։

Շատ արտադրական օբյեկտներ, հատկապես նրանք, ովքեր պատրաստում են քիմիական նյութեր, զտված նավթամթերք, ցեմենտ և թուղթ, ունեն աշխատանքային պահանջներ, որոնց վրա մեծապես չի ազդում գործարանների կարողությունների փոփոխությունը։ Դա նրա համար է, քանի որ ավտոմատացված պրոցեսների աշխատանքային պահանջները հակված են գործողության բարդության, այլ ոչ թե արտադրության տեմպի, և շատ արտադրական օբյեկտներ ունեն գրեթե նույն հիմնական թվով վերամշակման քայլեր և սարքավորումների կտորներ ՝ անկախ արտադրական հզորությունից։

Ապրանքների տնտեսական օգտագործում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարլ Մարքսը նկատել է, որ մեծ մասշտաբը արտադրությանը թույլ է տալիս իրականացնել արտադրանքի տնտեսական օգտագործում, որը հակառակ դեպքում աղբ կլիներ[24]։ Մարքսը որպես օրինակ բերեց քիմիական արդյունաբերությունը, որն այսօր նավթաքիմիական նյութերի հետ միասին շարունակում է կախված լինել տարբեր մնացորդային ռեակտիվ հոսքեր աղի արտադրանքներից վերածելուց։ Պղպեղի և թղթի արդյունաբերության մեջ տնտեսապես այրվում է կեղևը և փայտանյութի մասնիկները, որպեսզի արտադրեն պրոցեսային գոլորշի և վերականգնեն ծախսված փխրուն քիմիական նյութերը ՝ օգտագործելի ձևի վերածվելու համար։

Մասշտաբից տնտեսում և մասշտաբից վերադարձ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մասշտաբից տնտեսումը կապված է, և կարող է հեշտությամբ շփոթվել մասշտաբի վերադարձի տեսական տնտեսական հասկացության հետ։ Որտեղ մասշտաբից տնտեսումը վերաբերում է ֆիրմաների ծախսերին, մասշտաբից վերադարձը նկարագրում է արտադրության գործառույթում ներդրումների և ծախսերի միջև փոխհարաբերությունը երկար ժամանակահատվածում։ Արտադրական գործառույթը ունի հաստատուն մասշտաբից վերադարձ, եթե որոշ համամասնությամբ բոլոր մուտքերը ավելացնելով, արդյունքն աճում է նույն նույն համամասնությամբ։ Վերադարձը նվազում է, եթե ասենք, որ կրկնակի մուտքերը հանգեցնում են արդյունքի կրկնակի նվազման, և կաճի, եթե արդյունքը ավելին է կրկնակիից։ Եթե մաթեմատիկական ֆունկցիան օգտագործվում է, որպեսզի նեկայացվի արտադրական գործառույթը, և եթե արտադրական գործառույթը համասեռ է, մասշտաբից վերադարձը արտահայտվում է համասեռության աստիճանային ֆունկցիայով։ Համասեռ արտադրական գործառույթը հաստատուն մասշտաբի վերադարձի հետ համասեռության առաջին աստիճանն է, մասշտաբից վերադարձի աճը ներկայացվում է համասեռության մեկից բարձր աստիճանով, և նվազող մասշտաբից վերադարձըներկայացվում է համասեռության մեկից ցածր աստիճանով։

Եթե ֆիրման կատարյալ մրցակից է բոլոր ներդրումային շուկաներում, ուրեմն մեկ միավոր ներդրման արժեքը չի փոխվում նրանից, թե որքան ներդրումներ է ֆիրման գնել, հետո դրանով կարելի է ցույց տալ, որ արտադրանքի որոշակի մակարդակում, ֆիրման ունի մասշտաբից տնտեսում և դա միայն այն դեպքում, եթե այն աճել է մասշտաբով վերադառնալու դեպքում։ Այն ունի մասշտաբի դիսեկոնոմներ, միայն այն դեպքում, երբ այն նվազում է մասշտաբի վերադարձից, և եթե այն չունի տնտեսում և մասշտաբի դիսեկոնոմներ, ուրեմն անընդհատ վերադառնում է մասշտաբով[25][26][27]։ Այս դեպքում, վաճառքի շուկայում կատարյալ մրցակցության պայմաններում երկարաժամկետ հավասարակշռությունը կներառի բոլոր այն ընկերություններին, որոնք գործում են իրենց երկարաժամկետ միջին արժեքի կորերի նվազագույն կետում (այսինքն ՝մասշտաբի տնտեսումների և մասշտաբի ծախսերի միջև սահմանային գծում)։

Այնուամենայնիվ, եթե ֆիրման կատարյալ մրցակից չէ ներդրումների շուկայում, ապա վերևում արված եզրակացությունը փոփոխվում է։ Օրինակ,եթե կա աճող մասշտաբից վերադարձ վաճառքի շուկաների որոշ տիրույթներում, բայց ֆիրման այնքան մեծ է մեկ կամ մի քանի ներդրումային շուկաներում, որ իր մուտքի մեծացումը մղում է մուտքի մեկ միավորի արժեքը մեծացման, այդ դեպքում արտադրանքը կարող է ունենալ մասշտաբի դիսեկոնոմյա վաճառքի շուկաների այդ մակարդակների շարքում։ Հակառակը, եթե ընկերությունն ի վիճակի է ունենալ մուտքային մասի մեծ զեղչեր, ապա դա կարող է ունենալ մասշտաբի տնտեսում արտադրության որոշ մակարդակների արտադրանքի մեջ, նույնիսկ եթե այդ արտադրանքի սահմաններում նվազում է արտադրության եկամտաբերությամբ։

Ըստ էության, մասշտաբից վերադարձը վերաբերում է ներդրումների և վաճառքի միջև փոփոխությանը։ Այս հարաբերությունը արտահայտվում է «ֆիզիկական» իմաստներով։ Բայց երբ խոսքը գնում է մասշտաբից տնտեսման մասին, քննարկվում է այն հարաբերությունը, որը կա արտադրության միջին արժեքի և մասշտաբի չափի միջև։ Մասշտաբից տնտեսման վրա ազդում է ներդրումների գների փոփոխությունը։ Եթե ներդրումների գները պահպանվում են մույմը, ֆիրմաների կողմից ձեռք բերվող քանակները ավելանում են, մասշտաբից վերադարձի և մասշտաբից տնտեսումների աճը կարելի է համարել հավասար։ Այնուամենայնիվ, եթե ներդրումների գները տարբեր են իրենց քանակների հետ համեմատած, որոնք գնվում են ֆիրմաների կողմից, այս դեպքում անհրաժեշտ է տարբերել մասշտաբից վերադարձը և մասշտաբից տնտեսումը։ Մասշտաբից տնտեսման գաղափարը ավելի ընդհանուր է, քան մասշտաբից վերադարձինը, քանի որ դա ներառում է ներդրումների գների փոփոխության հնարավորությունը երբ ներդրումների գնված քանակը տատանվում է արտադրության մասշտաբի փոփոխություններով[28]։

Գրականությունը ենթադրում է, որ հակադարձ աճուրդների մրցակցային բնույթի շնորհիվ, և ավելի ցածր գներ ու ցածր մարժաները փոխհատուցելու շնորհիվ, մատակարարները ավելի մեծ ծավալներ են փնտրում `ընդհանուր եկամուտները պահպանելու կամ ավելացնելու համար։ Գնորդները հակառակը, փորձում են օգտվեն ավելի մեծ ծավալների արդյունքում գործարքների ավելի ցածր ծախսերից և մասշտաբից տնտեսումից։ Արդյունքում բազմաթիվ ուսումնասիրություններ ցույց են տվել, որ գնումների ծավալը պետք է լինի բավականաչափ բարձր, որպեսզի ապահովի բավարար շահույթ `բավարար մատակարարներ ներգրավելու համար, և գնորդներին տրամադրի բավարար խնայողություններ` իրենց լրացուցիչ ծախսերը հոգալու համար[29]։

Այնուամենայնիվ, բավական զարմանալիորեն, Շալևը և Ասբյորսենը իրենց հետազոտության հիման վրա գտել են պետական հատվածի գնորդների կողմից պետական հատվածում անցկացվող 139 հակադարձ աճուրդներ, որ աճուրդի ավելի բարձր ծավալը կամ մասշտաբի տնտեսությունները չեն հանգեցրել աճուրդի ավելի լավ հաջողության։ Նրանք պարզեցին, որ աճուրդի ծավալը կապ չունի ոչ մրցակցության հետ, ոչ էլ գնորդների քանակով,և առաջարկեցին այն տեսակետը, որ աճուրդների ծավալը չի նպաստում լրացուցիչ մրցակցության։ Նրանք նշել են, սակայն, որ իրենց տվյալները պարունակում են ապրանքների լայն տեսականի, և յուրաքանչյուր շուկայում մրցակցության աստիճանը էականորեն տարբերվում է, և առաջարկում են, որ այս խնդրի վերաբերյալ հետագա հետազոտություններ իրականացվեն `որոշելու, թե արդյոք այդ գտածոները մնում են նույնը` նույն ապրանքը գնելիս, ինչպես փոքր, այնպես էլ մեծ ծավալի համար։ Մրցակցային գործոնների կայուն պահպանումը, աճուրդների ծավալը մեծացնելով կարող է էլ ավելի մեծացնել մրցակցությունը[29]։

Մասշտաբից տնտեսման տնտեսական վերլուծությունը պատմության մեջ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դասական տնտեսագետների մասշտաբից տնտեսումը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխատուժի բաժանման առավելությունների առաջին համակարգված վերլուծությունը, որը ունակ է մասշտաբից տնտեսում առաջացնել և՛ ստատիկ, և՛ դինամիկ իմաստով, գրված էր Ադամ Սմիթի առաջին հայտնի գրքում (1776), որը ընդհանուր առմամբ, քաղաքական տնտեսության հիմնադիր էր համարում ինքնավար կարգապահությունը։

Ջոն Ստյուարտ Միլը,իր Սկզբունքների առաջին գրքի IX գլուխում, անդրադառնալով Չարլզ Բաբբաժի աշխատանքին (Մեքենաների և արտադրությունների տնտեսագիտության վերաբերյալ), լայնորեն վերլուծում է արտադրական միավորի ներսում աճող եկամուտների և արտադրության մասշտաբների միջև փոխհարաբերությունները։

Մարքսի մասշտաբից տնտեսումը և բաշխման հետևանքները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարլ Մարքսը իր «Das Kapital»-ում (1867),անդրադառնում է Չարլզ Բաբբաժին, լայնորեն վերլուծում է մասշտաբից տնտեսումը և եզրակացնում, որ դրանք կապիտալի անընդհատ աճող կենտրոնացման հիմքում ընկած գործոններից են։ Մարքսը նկատում է, որ կապիտալիստական համակարգում շարունակաբար հեղափոխվում են աշխատանքային գործընթացի տեխնիկական պայմանները ՝ ավելացնելու ավելցուկը ՝ բարելավելով աշխատանքի արտադրողական ուժը։ Ըստ Մարքսի, շատ աշխատողների համագործակցության արդյունքում տնտեսություն է ստեղծվում արտադրության միջոցների օգտագործման և արտադրողականության բարձրացման շնորհիվ ՝ աշխատանքի բաժանման ավելացման պատճառով։ Ավելին,մեքենաների չափսերի բարձրացումը թույլ է տալիս զգալի խնայողություններ կատարել շինարարության, տեղադրման և շահագործման ծախսերում։ Մասշտաբից տնտեսումը շահագործելու միտումը ենթադրում է արտադրության ծավալի շարունակական աճ, ինչը իր հերթին, պահանջում է շուկայի չափի անընդհատ ընդլայնում[30]։ Այնուամենայնիվ, եթե շուկան չի ընդլայնվում նույն տեմպերով, որով արտադրությունն աճում է, կարող են առաջանալ գերարտադրության ճգնաժամեր։ Ըստ Մարքսի կապիտալիստական համակարգը բնութագրվում է 2 տենդենցներով, որոնք կապված են մասշտաբից տնտեսման հետ՝ աճող համակենտրոնացման և տնտեսական ճգնաժամերի նկատմամբ ` կապված արտադրության գերբարձրության հետ[31]։

Իր 1844 թվականի Տնտեսական և փիլիսոփայական ձեռագրերում Կարլ Մարքսը նշում է, որ մասշտաբի տնտեսությունները պատմականորեն կապված են մասնավոր հարստությամբ աճող կենտրոնացման հետ և օգտագործվել են նման կենտրոնացումը հիմնավորելու համար։ Մարքսը նշում է, որ լայնածավալ տնտեսական ձեռնարկությունների մասնավոր սեփականության իրավունքը պատմականորեն պայմանական փաստ է և էական չէ նման ձեռնարկությունների բնույթի համար։ Գյուղատնտեսության դեպքում, օրինակ, Մարքսը ուշադրություն է դարձնում այն փաստարկների իմաստուն բնույթին, որոնք օգտագործվում են հողերի կենտրոնացված սեփականության իրավունքի համակարգը արդարացնելու համար։

Ինչ վերաբերում է խոշոր հողօգտագործման ունեցվածքին, ապա դրա պաշտպանները միշտ բծախնդրորեն ճանաչել են լայնածավալ գյուղատնտեսության կողմից առաջարկվող տնտեսական առավելությունները լայնածավալ հողատարածքներով, կարծես թե դա հենց այնպես չի հանդիսացել գույքի ոչնչացման արդյունքում և այդ առավելությունը մի բանի համար ստացավ իր ամենամեծ հնարավոր ընդլայնումը, և մեկ այլի համար միայն այդ դեպքում սոցիալական օգուտ կստանա[32]։

Հողի կենտրոնացված մասնավոր սեփականության փոխարեն Մարքսն առաջարկում է, որ դրա փոխարեն մասշտաբից տնտեսումը իրականացվի ասոցիացիաների կողմից։

Ասոցիացիան, որը դիմել է հողի համար, կիսում է լայնածավալ հողատարածքների տնտեսական առավելությունը և առաջին հերթին իրականացնում է հողերի բաժանման, մասնավորապես ՝ հավասարությանը բնորոշ սկզբնական տենդենցը։ Նույն ձևով, ասոցիացիան այժմ ՝ ռացիոնալ հիմունքներով վերահաստատում է, այլևս միջնորդավորված չէ սերունդների, գերլարվածության և սեփականության հիմար միստիցիզմի, մարդու մտերմիկ կապերի և երկրի հետ, քանզի երկիրը դադարում է լինել հաքերության առարկա և ազատ աշխատանքի և ազատ վայելքի միջոցով կրկին դառնում է մարդու իսկական անձնական սեփականություն[32]։

Մարշալի մասշտաբից տնտեսումը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալֆրեդ Մարշալը նշում է, որ «ոմանք, որոնց շարքում հենց ինքը ՝ Կուրնոտն է», համարել են «ներքին տնտեսությունները [...] ըստ երևույթին առանց նկատելու, որ իրենց տարածքները անխուսափելիորեն հանգեցնում են այն եզրակացության, որ, դրանց շնորհիվ հաստատությունը առաջին հերթին կսկսի լավ սկիզբ ունենալ, ձեռք կբերի մենաշնորհ իր առևտրի ամբողջ բիզնեսում… »[33]։ Մարշալը կարծում է, որ կան գործոններ, որոնք սահմանափակում են այս միտումը դեպի մենաշնորհ, և մասնավորապես.

  • ֆիրմայի հիմնադրի մահը և այն դժվարությունը, որ իրավահաջորդները կարող են ժառանգել նրա ձեռնարկատիրական հմտություններից
  • ապրանքի ՝ նոր շուկա գրավելու դժվարությունները
  • աճի դժվարությունը `կարողանալու հարմարվել պահանջարկի փոփոխություններին և արտադրության նոր տեխնիկային
  • արտաքին տնտեսությունների հետևանքները, այսինքն մասշտաբի տնտեսությունների հատուկ տեսակ է, որը կապված է ոչ թե առանձին արտադրական միավորի արտադրության մասշտաբի, այլ մի ամբողջ հատվածի արդյունքների հետ[34]։

Սրաֆայի քննադատություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պիերո Սրաֆան նկատում է, որ Մարշալը փոխանակ արդարացնի եկամտի ավելացման մասին օրենքի գործողությունը, առանց այն հակասելու ազատ մրցակցության վարկածին, միտված էր առանձնացնել արտաքին տնտեսությունների առավելությունները, որոնք կապված են գործունեության մի ամբողջ հատվածի արտադրության աճի հետ։ Այնուամենայնիվ, «այն տնտեսությունները, որոնք արտաքին են ֆիրմաների տեսանկյունից, բայց ներքին` իր համախառն արդյունաբերության առումով, կազմում են հենց այն դասը, որին առավել հազվադեպ է հանդիպել »։ « Ամեն դեպքում, - նշում է Սրաֆան, - այնքանով, որքանով որ առկա է արտաքին տիպի տնտեսություններ, դրանք կապված չեն արտադրության փոքր աճի հետ», ինչպես դա պահանջվում է գների մարգինալիստական տեսությամբ[35]։ Սրաֆան նշում է, որ առանձին արդյունաբերության հավասարակշռության տեսության մեջ, արտաքին տնտեսությունների առկայությունը չի կարող կարևոր դեր խաղալ, որովհետև այս տեսությունը հիմնված է արտադրված քանակների սահմանային փոփոխությունների վրա։

Սրաֆան եզրակացրեց, որ եթե կատարյալ մրցակցության հիպոթեզը պահպանվում է, մասշտաբից տնտեսումը պետք է բացառվի։ Այնուհետև նա առաջարկեց ազատ մրցակցության ենթադրությունից հրաժարվելու հնարավորությունը` ուղղված իրենք իրենցով առանձնահատուկ շուկա ունեցող ֆիրմաների ուսումնասիրությանը[36]։ Սա խթանեց Քեմբրիջում անցկացվող մի շարք ուսումնասիրությունների՝ ոչ կատարյալ մրցակցության վերաբերյալ։ Այնուամենայնիվ, հաջորդ տարիներին Սրաֆան ուսումնասիրեց հետազոտության այլ ուղի, որը նրան բերեց գրելու և հրապարակելու իր հիմնական աշխատանքը " Ապրանքների արտադրություն ապրանքների միջոցով" (Սրաֆֆա, 1960)։ Այս գրքում Սրաֆֆա- ն որոշում է հարաբերական գները` ենթադրելով, որ արդյունքի փոփոխություն չի նախատեսվում, այնպես որ հարց չի առաջանում եկամտի փոփոխության կամ կայունության մասին։

Մասշտաբից տնտեսում և մոնոպոլիայի միտում. «Կուրնոթի երկընտրանք»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նշվել է, որ շատ արդյունաբերական հատվածներում կան տարբեր չափերով և կազմակերպչական կառուցվածքով տարբերվող բազմաթիվ ընկերություններ, չնայած մասշտաբից զգալի տնտեսման առկայությանը։ Այս հակասությունը, էմպիրիկ ապացույցների և տրամաբանական անհամատեղելիության, մասշտաբից տնտեսման և մրցակցության միջև, կոչվել է «Կուրնոտի երկընտրանք»[37]։ Ինչպես նկատում է Մարիո Մորոնին, Կուրնոտի երկընտրանքը անլուծելի է, եթե մենք հաշվի ենք առնում միայն մասշտաբից տնտեսման էֆֆեկտները՝ մասշտաբի հարթության վրա[38]։ Մյուս կողմից, եթե վերլուծությունները ընդլայնվում են, ներառելով գիտելիքների զարգացմանը և գործարքների կազմակերպմանը վերաբերող ասպեկտները, հնարավոր կլինի եզրակացնել, որ մասշտաբից տնտեսումը միշտ չէ, որ հանգեցնում է մենաշնորհի։ Փաստորեն, մրցակցային առավելությունները, որոնք բխում են ֆիրմայի հնարավորությունների զարգացումից և մատակարարների ու հաճախորդների հետ գործարքների կառավարումից, կարող են հակակշռել սանդղակով նախատեսվածը, դրանով իսկ հակադրելով մասշտաբից տնտեսմանը բնորոշ մենաշնորհի միտմանը։ Այլ կերպ ասած, կազմակերպչական ձևերի և գործունեության մի հատվածում գործող ընկերությունների չափի տարաձայնությունը կարող է որոշվել արտադրանքի որակի, արտադրության ճկունության, պայմանագրային մեթոդների, ուսումնառության հնարավորությունների, այլասեռության գործոններով։ հաճախորդների նախապատվությունները, որոնք տարբերակված պահանջ են արտահայտում արտադրանքի որակի նկատմամբ և աջակցություն վաճառքից առաջ և հետո։ Այսպիսով, շատ տարբեր կազմակերպչական ձևեր կարող են գոյություն ունենալ նույն գործունեության նույն հատվածում, նույնիսկ մասշտաբից տնտեսումների առկայության դեպքում, ինչպիսիք են, օրինակ, ճկուն արտադրությունը մեծ մասշտաբով, փոքր մասշտաբով ճկուն արտադրությունը, զանգվածային արտադրությունը, արդյունաբերական արտադրությունը ՝ հիմնված կոշտ տեխնոլոգիաների վրա, որոնք կապված են ճկուն կազմակերպչական համակարգերի և արհեստական ավանդական արտադրության հետ։ Հետևաբար մասշտաբից տնտեսումներին վերաբերող նկատառումները կարևոր են, բայց ոչ բավարար ՝ ընկերության չափսի և շուկայի կառուցվածքի բացատրության համար։ Անհրաժեշտ է նաև հաշվի առնել այն գործոնները, որոնք կապված են հնարավորությունների զարգացման և գործարքի ծախսերի կառավարման հետ[38]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ O'Sullivan, Arthur; Sheffrin, Steven M. (2003). Economics: Principles in Action. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall. էջեր 157. ISBN 978-0-13-063085-8.
  2. ↑ Manufacture of specialty grades by small scale producers is a common practice in steel, paper and many commodity industries today. See various industry trade publications.
  3. ↑ Landes, David. S. (1969). The Unbound Prometheus: Technological Change and Industrial Development in Western Europe from 1750 to the Present. Cambridge, New York: Press Syndicate of the University of Cambridge. էջ 470. ISBN 978-0-521-09418-4<Landes describes the problem of new steel mills in late 19th century Britain being too large for the market and unable to economically produce short production runs of specialty grades. The old mills had another advantage in that they were fully amortized.>{{cite book}}: CS1 սպաս․ postscript (link)
  4. ↑ Chandler Jr., Alfred D. (1993). The Visible Hand: The Management Revolution in American Business. Belknap Press of Harvard University Press. էջ 236. ISBN 978-0674940529<Chandler uses the example of high turn over in distribution>{{cite book}}: CS1 սպաս․ postscript (link)
  5. ↑ «Why do we believe in economy of scale? : Professor John Seddon, managing director Vanguard» (PDF). S3.amazonaws.com. 2010 թ․ հուլիս. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
  6. ↑ See various estimating guides, such as Means. Also see various engineering economics texts related to plant design and construction, etc.
  7. ↑ The relationship is rather complex. See engineering texts on heat transfer.
  8. ↑ Robinson (1931, pp. 22-3); Scherer (1980, pp. 82-3); Pratten (1991, pp. 16-17).
  9. ↑ Morroni (2006, pp. 169-70).
  10. ↑ Baumol (1961, p. 1).
  11. ↑ Morroni (2006, pp. 170-1).
  12. ↑ Morroni (2006, p. 166).
  13. ↑ Smith (1776); Pratten (1991, pp. 7, 17-8). On the relationship between built-in technical change and scale growth, see Evangelista (1999, chapter 4).
  14. ↑ Demsetz (1995, pp. 11, 31-2) shows how these economies of scale in the acquisition of specialized knowledge play an essential role in the existence of the company.
  15. ↑ Scherer (1980, p. 86); cf. Penrose (1959, pp. 92 ff.); Demsetz (1995, pp. 31-2).
  16. ↑ Rosenberg (1982); Levin et al. (1988); Scherer (2000, p. 22).
  17. ↑ Penrose (1959, pp. 99-101); Morroni (2006, p. 172).
  18. ↑ In practice, capital cost estimates are prepared from specifications, budget grade vendor pricing for equipment, general arrangement drawings and materials take-offs from the drawings. This information is then used in cost formulas to arrive at a final detailed estimate.
  19. ↑ [[In microeconomics, economies of scale are the cost advantages that enterprises obtain due to size, output, or scale of operation, with cost per unit of output generally decreasing with increasing scale as fixed costs are spread out over more units of output. Often operational efficiency is also greater with increasing scale, leading to lower variable cost as well. Economies of scale apply to a variety of organizational and business situations and at various levels, such as a business or manufacturing unit, plant or an entire enterprise. For example, a large manufacturing facility would be expected to have a lower cost per unit of output than a smaller facility, all other factors being equal, while a company with many facilities should have a cost advantage over a competitor with fewer. Some economies|Moore, Fredrick T.]] (1959 թ․ մայիս). «Economies of Scale: Some Statistical Evidence» (PDF). Quarterly Journal of Economics. 73 (2): 232–245. doi:10.2307/1883722. JSTOR 1883722.
  20. ↑ Rosenberg, Nathan (1982). Inside the Black Box: Technology and Economics. Cambridge, New York: Cambridge University Press. էջ 63. ISBN 978-0-521-27367-1<Specifically mentions ships.>{{cite book}}: CS1 սպաս․ postscript (link)
  21. ↑ See various estimating guides that publish tables of tasks commonly encountered in building trades with estimates of labor hours and costs per hour for the trade, often with regional pricing.
  22. ↑ See various engineering handbooks and manufacturers data.
  23. ↑ Rosenberg 1982, էջեր. 127–128 harvnb error: multiple targets (2×): CITEREFRosenberg1982 (help)
  24. ↑ Rosenberg 1982 harvnb error: multiple targets (2×): CITEREFRosenberg1982 (help)
  25. ↑ Gelles, Gregory M.; Mitchell, Douglas W. (1996). «Returns to Scale and Economies of Scale: Further Observations». Journal of Economic Education. 27 (3): 259–261. doi:10.1080/00220485.1996.10844915. JSTOR 1183297.
  26. ↑ Frisch, R. (1965). Theory of Production. Dordrecht: D. Reidel.
  27. ↑ Ferguson, C. E. (1969). The Neoclassical Theory of Production & Distribution. London: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-07453-7.
  28. ↑ Morroni (1992, p. 142; 2006, pp. 164-5).
  29. ↑ 29,0 29,1 Shalev, Moshe Eitan; Asbjornsen, Stee (2010). «Electronic Reverse Auctions and the Public Sector – Factors of Success». Journal of Public Procurement. 10 (3): 428–452. SSRN 1727409.
  30. ↑ Marx (1867 in 1990, pp. 432-42, 469).
  31. ↑ Marx (1894 in 1981, pp. 172, 288, 360-5).
  32. ↑ 32,0 32,1 Karl Marx, Economic and Philosophic Manuscripts of 1844, M. Milligan, trans. (1988), p. 65–66
  33. ↑ Marshall (1890 in 1990, p. 380, note 1); cf. Cournot (1838 in 1938, pp. 96 ff.).
  34. ↑ Marshall (1890 in 1990, pp. 232-8, 378-80).
  35. ↑ Sraffa (1926 in 2003, p. 49); cf. Sraffa (1925).
  36. ↑ Sraffa (1926 in 2003, p. 58).
  37. ↑ Arrow (1979, p. 156).
  38. ↑ 38,0 38,1 Morroni (2006, pp. 253-6).

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Cournot, Antoine Augustin (1838). Recherches sur les Principes Mathématiques de la Théorie des Richesses (ֆրանսերեն). Paris: Hachette. ISBN 978-2012871786. New ed. with Appendices by Léon Walras, Joseph Bertrand and Vilfredo Pareto, Introduction and notes by Georges Lutfalla, Paris։ Librairie des Sciences Politiques et Sociales Marcel Rivière, 1938. English translation։ Cournot, Antoine Augustin (1927). Researches into the Mathematical Principles of the Theory of Wealth. Translated by Bacon, Nathaniel T. New York: Macmillan. Repr. New York։ A.M. Kelley, 1971.
  • Levin, Richard C.; Klevorick, Alvin K.; Nelson, Richard R.; Winter, Sidney G. (1988). «Appropriating the returns from industrial research and development». {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (օգնություն) in Baily, M.N.; Winston, C. (eds.). «Brookings Papers on Economic Activity». Brookings Papers on Economic Activity. 1987 (3): 783–820.
  • Marx, Karl (1867). Das Kapital [Capital. A Critique to Political Economy] (անգլերեն). Vol. 1. Translated by Fowkes, Ben. London: Penguin Books in association with New Left Review. Repr. 1990.
  • Marx, Karl (1894). Das Kapital [Capital. A Critique to Political Economy] (անգլերեն). Vol. 3. Translated by Fernbach, David B.; introduced by Mandel, Ernest. London: Penguin Books in association with New Left Review.
  • Morroni, Mario (1992). Production Process and Technical Change. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780511599019.
  • Robinson, Austin (1958) [1931]. The Structure of Competitive Industry. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Sraffa, Piero (1925). «Sulle relazioni tra costo e quantità prodotta». Annali di Economia (իտալերեն). 2: 277–328. English translation։ Sraffa, Piero (1998). «On the relations between cost and quantity produced». Italian Economic Papers. Volume III. Translated by Pasinetti, L.L. (1998 ed.). Bologna: Società Italiana degli Economisti, Oxford University Press, Il Mulino. ISBN 978-0198290346. Repr. in Kurz, H.D.; Salvadori, N. (2003). The Legacy of Piero Sraffa. Vol. 2 (2003 ed.). Cheltenham: An Elgar Reference Collection. էջեր 3–43. ISBN 978-1-84064-439-5.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասշտաբից_տնտեսում&oldid=9975881» էջից